Conjugation of anbeten

Conjugation of anbeten [v.]

Infinitiv
Präsens

-anbeten

Indicativ
Präsens

ichbetean

dubetest an

erbetet an

wirbeten an

ihrbetet an

siebeten an

Präteritum

ichbetete an

dubetetest an

erbetete an

wirbeteten an

ihrbetetet an

siebeteten an

Konjunktiv
Präsens

ichbetean

dubetest an

erbetean

wirbeten an

ihrbetet an

siebeten an

Präteritum

ichbetete an

dubetetest an

erbetete an

wirbeteten an

ihrbetetet an

siebeteten an

Imperativ
Präsens

(du)betean

Partizip
Präsens

-anbetend

Perfekt

-angebetet

Abreviations

Pos. Positif

Komp. Komparativ

Super. Superlativ