Conjugation of angeprangerter

Inflections of angeprangerter [adj.]

Gemischte Deklination (mit die,das,der)
Maskulin - Singular

Nominativangeprangertere

Akkusativangeprangerteren

Dativangeprangerteren

Genitivangeprangerteren

Feminin - Singular

Nominativangeprangertere

Akkusativangeprangertere

Dativangeprangerteren

Genitivangeprangerteren

Neutrum - Singular

Nominativangeprangertere

Akkusativangeprangertere

Dativangeprangerteren

Genitivangeprangerteren

Plural

Nominativangeprangerteren

Akkusativangeprangerteren

Dativangeprangerteren

Genitivangeprangerteren

Schwache Deklination (mit 'ein')
Maskulin - Singular

Nominativangeprangerterer

Akkusativangeprangerteren

Dativangeprangerteren

Genitivangeprangerteren

Feminin - Singular

Nominativangeprangertere

Akkusativangeprangertere

Dativangeprangerteren

Genitivangeprangerteren

Neutrum - Singular

Nominativangeprangerteres

Akkusativangeprangerteres

Dativangeprangerteren

Genitivangeprangerteren

Plural

Nominativangeprangerteren

Akkusativangeprangerteren

Dativangeprangerteren

Genitivangeprangerteren

Starke Deklination (ohne Artikel)
Maskulin - Singular

Nominativangeprangerterer

Akkusativangeprangerteren

Dativangeprangerterem

Genitivangeprangerteren

Feminin - Singular

Nominativangeprangertere

Akkusativangeprangertere

Dativangeprangerterer

Genitivangeprangerterer

Neutrum - Singular

Nominativangeprangerteres

Akkusativangeprangerteres

Dativangeprangerterem

Genitivangeprangerteren

Plural

Nominativangeprangertere

Akkusativangeprangertere

Dativangeprangerteren

Genitivangeprangerterer

Komparativ / Superlativ

(Pos.)angeprangerter

(Komp.)angeprangerterer

(Super.)angeprangerterst

angeprangerter

Abreviations

Pos. Positif

Komp. Komparativ

Super. Superlativ