Conjugation of anprallen

Conjugation of anprallen [v.]

Infinitiv
Präsens

-anprallen

Indicativ
Präsens

ichpralle an

duprallst an

erprallt an

wirprallen an

ihrprallt an

sieprallen an

Präteritum

ichprallte an

dupralltest an

erprallte an

wirprallten an

ihrpralltet an

sieprallten an

Konjunktiv
Präsens

ichpralle an

duprallest an

erpralle an

wirprallen an

ihrprallet an

sieprallen an

Präteritum

ichprallte an

dupralltest an

erprallte an

wirprallten an

ihrpralltet an

sieprallten an

Imperativ
Präsens

(du)pralle an

Partizip
Präsens

-anprallend

Perfekt

-angeprallt

Abreviations

Pos. Positif

Komp. Komparativ

Super. Superlativ