Conjugation of antrauen

Conjugation of antrauen [v.]

Infinitiv
Präsens

-antrauen

Indicativ
Präsens

ichtraue an

dutraust an

ertraut an

wirtrauen an

ihrtraut an

sietrauen an

Präteritum

ichtraute an

dutrautest an

ertraute an

wirtrauten an

ihrtrautet an

sietrauten an

Konjunktiv
Präsens

ichtraue an

dutrauest an

ertraue an

wirtrauen an

ihrtrauet an

sietrauen an

Präteritum

ichtraute an

dutrautest an

ertraute an

wirtrauten an

ihrtrautet an

sietrauten an

Imperativ
Präsens

(du)traue an

Partizip
Präsens

-antrauend

Perfekt

-angetraut

Abreviations

Pos. Positif

Komp. Komparativ

Super. Superlativ