Conjugation of aufplatzen

Conjugation of aufplatzen [v.]

Infinitiv
Präsens

-aufplatzen

Indicativ
Präsens

ichplatze auf

duplatzt auf

erplatzt auf

wirplatzen auf

ihrplatzt auf

sieplatzen auf

Präteritum

ichplatzte auf

duplatztest auf

erplatzte auf

wirplatzten auf

ihrplatztet auf

sieplatzten auf

Konjunktiv
Präsens

ichplatze auf

duplatzest auf

erplatze auf

wirplatzen auf

ihrplatzet auf

sieplatzen auf

Präteritum

ichplatzte auf

duplatztest auf

erplatzte auf

wirplatzten auf

ihrplatztet auf

sieplatzten auf

Imperativ
Präsens

(du)platze auf

Partizip
Präsens

-aufplatzend

Perfekt

-aufgeplatzt

aufplatzen

Abreviations

Pos. Positif

Komp. Komparativ

Super. Superlativ