Conjugation of beanspruchter

Inflections of beanspruchter [adj.]

Gemischte Deklination (mit die,das,der)
Maskulin - Singular

Nominativbeanspruchtere

Akkusativbeanspruchteren

Dativbeanspruchteren

Genitivbeanspruchteren

Feminin - Singular

Nominativbeanspruchtere

Akkusativbeanspruchtere

Dativbeanspruchteren

Genitivbeanspruchteren

Neutrum - Singular

Nominativbeanspruchtere

Akkusativbeanspruchtere

Dativbeanspruchteren

Genitivbeanspruchteren

Plural

Nominativbeanspruchteren

Akkusativbeanspruchteren

Dativbeanspruchteren

Genitivbeanspruchteren

Schwache Deklination (mit 'ein')
Maskulin - Singular

Nominativbeanspruchterer

Akkusativbeanspruchteren

Dativbeanspruchteren

Genitivbeanspruchteren

Feminin - Singular

Nominativbeanspruchtere

Akkusativbeanspruchtere

Dativbeanspruchteren

Genitivbeanspruchteren

Neutrum - Singular

Nominativbeanspruchteres

Akkusativbeanspruchteres

Dativbeanspruchteren

Genitivbeanspruchteren

Plural

Nominativbeanspruchteren

Akkusativbeanspruchteren

Dativbeanspruchteren

Genitivbeanspruchteren

Starke Deklination (ohne Artikel)
Maskulin - Singular

Nominativbeanspruchterer

Akkusativbeanspruchteren

Dativbeanspruchterem

Genitivbeanspruchteren

Feminin - Singular

Nominativbeanspruchtere

Akkusativbeanspruchtere

Dativbeanspruchterer

Genitivbeanspruchterer

Neutrum - Singular

Nominativbeanspruchteres

Akkusativbeanspruchteres

Dativbeanspruchterem

Genitivbeanspruchteren

Plural

Nominativbeanspruchtere

Akkusativbeanspruchtere

Dativbeanspruchteren

Genitivbeanspruchterer

Komparativ / Superlativ

(Pos.)beanspruchter

(Komp.)beanspruchterer

(Super.)beanspruchterst

beanspruchter

Abreviations

Pos. Positif

Komp. Komparativ

Super. Superlativ