Conjugation of einwinken

Conjugation of einwinken [v.]

Infinitiv
Präsens

-einwinken

Indicativ
Präsens

ichwinke ein

duwinkst ein

erwinkt ein

wirwinken ein

ihrwinkt ein

siewinken ein

Präteritum

ichwinkte ein

duwinktest ein

erwinkte ein

wirwinkten ein

ihrwinktet ein

siewinkten ein

Konjunktiv
Präsens

ichwinke ein

duwinkest ein

erwinke ein

wirwinken ein

ihrwinket ein

siewinken ein

Präteritum

ichwinkte ein

duwinktest ein

erwinkte ein

wirwinkten ein

ihrwinktet ein

siewinkten ein

Imperativ
Präsens

(du)winke ein

Partizip
Präsens

-einwinkend

Perfekt

-eingewinkt

Abreviations

Pos. Positif

Komp. Komparativ

Super. Superlativ