Conjugation of ekeln

Conjugation of ekeln [v.]

Infinitiv
Präsens

-ekeln

Indicativ
Präsens

ichekle or ekele

duekelst

erekelt

wirekeln

ihrekelt

sieekeln

Präteritum

ichekelte

duekeltest

erekelte

wirekelten

ihrekeltet

sieekelten

Konjunktiv
Präsens

ichekle or ekele

duekelst

erekle or ekele

wirekeln

ihrekelt

sieekeln

Präteritum

ichekelte

duekeltest

erekelte

wirekelten

ihrekeltet

sieekelten

Imperativ
Präsens

(du)ekele or ekle

Partizip
Präsens

-ekelnd

Perfekt

-geekelt

Abreviations

Pos. Positif

Komp. Komparativ

Super. Superlativ