Conjugation of amontar

Conjugation of amontar [v.]

infinitivo
presente

-amontar

indicativo
presente

yoamonto

amontas

élamonta

nosotrosamontamos

vosotrosamontáis

ellosamontan

imperfecto

yoamontaba

amontabas

élamontaba

nosotrosamontábamos

vosotrosamontabais

ellosamontaban

pretérito

yoamonté

amontaste

élamontó

nosotrosamontamos

vosotrosamontasteis

ellosamontaron

futuro

yoamontaré

amontarás

élamontará

nosotrosamontaremos

vosotrosamontaréis

ellosamontarán

subjuntivo
presente

yoamonte

amontes

élamonte

nosotrosamontemos

vosotrosamontéis

ellosamonten

futuro

yoamontare

amontares

élamontare

nosotrosamontáremos

vosotrosamontareis

ellosamontaren

imperfecto

yoamontara

amontaras

élamontara

nosotrosamontáramos

vosotrosamontarais

ellosamontaran

imperfecto 2

yoamontase

amontases

élamontase

nosotrosamontásemos

vosotrosamontaseis

ellosamontasen

condicional
presente

yoamontaría

amontarías

élamontaría

nosotrosamontaríamos

vosotrosamontaríais

ellosamontarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)amonta

(él)amonte

(nosotros)amontemos

(vosotros)amontad

(ellos)amonten

gerundio

-amontando

participio

-amontado

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo