Conjugation of asuntar

Conjugation of asuntar [v.]

infinitivo
presente

-asuntar

indicativo
presente

yoasunto

asuntas

élasunta

nosotrosasuntamos

vosotrosasuntáis

ellosasuntan

imperfecto

yoasuntaba

asuntabas

élasuntaba

nosotrosasuntábamos

vosotrosasuntabais

ellosasuntaban

pretérito

yoasunté

asuntaste

élasuntó

nosotrosasuntamos

vosotrosasuntasteis

ellosasuntaron

futuro

yoasuntaré

asuntarás

élasuntará

nosotrosasuntaremos

vosotrosasuntaréis

ellosasuntarán

subjuntivo
presente

yoasunte

asuntes

élasunte

nosotrosasuntemos

vosotrosasuntéis

ellosasunten

futuro

yoasuntare

asuntares

élasuntare

nosotrosasuntáremos

vosotrosasuntareis

ellosasuntaren

imperfecto

yoasuntara

asuntaras

élasuntara

nosotrosasuntáramos

vosotrosasuntarais

ellosasuntaran

imperfecto 2

yoasuntase

asuntases

élasuntase

nosotrosasuntásemos

vosotrosasuntaseis

ellosasuntasen

condicional
presente

yoasuntaría

asuntarías

élasuntaría

nosotrosasuntaríamos

vosotrosasuntaríais

ellosasuntarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)asunta

(él)asunte

(nosotros)asuntemos

(vosotros)asuntad

(ellos)asunten

gerundio

-asuntando

participio

-asuntado

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo