Conjugation of decretar

Conjugation of decretar [v.]

infinitivo
presente

-decretar

indicativo
presente

yodecreto

decretas

éldecreta

nosotrosdecretamos

vosotrosdecretáis

ellosdecretan

imperfecto

yodecretaba

decretabas

éldecretaba

nosotrosdecretábamos

vosotrosdecretabais

ellosdecretaban

pretérito

yodecreté

decretaste

éldecretó

nosotrosdecretamos

vosotrosdecretasteis

ellosdecretaron

futuro

yodecretaré

decretarás

éldecretará

nosotrosdecretaremos

vosotrosdecretaréis

ellosdecretarán

subjuntivo
presente

yodecrete

decretes

éldecrete

nosotrosdecretemos

vosotrosdecretéis

ellosdecreten

futuro

yodecretare

decretares

éldecretare

nosotrosdecretáremos

vosotrosdecretareis

ellosdecretaren

imperfecto

yodecretara

decretaras

éldecretara

nosotrosdecretáramos

vosotrosdecretarais

ellosdecretaran

imperfecto 2

yodecretase

decretases

éldecretase

nosotrosdecretásemos

vosotrosdecretaseis

ellosdecretasen

condicional
presente

yodecretaría

decretarías

éldecretaría

nosotrosdecretaríamos

vosotrosdecretaríais

ellosdecretarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)decreta

(él)decrete

(nosotros)decretemos

(vosotros)decretad

(ellos)decreten

gerundio

-decretando

participio

-decretado

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo