Conjugation of desimantar

Conjugation of desimantar [v.]

infinitivo
presente

-desimantar

indicativo
presente

yodesimanto

desimantas

éldesimanta

nosotrosdesimantamos

vosotrosdesimantáis

ellosdesimantan

imperfecto

yodesimantaba

desimantabas

éldesimantaba

nosotrosdesimantábamos

vosotrosdesimantabais

ellosdesimantaban

pretérito

yodesimanté

desimantaste

éldesimantó

nosotrosdesimantamos

vosotrosdesimantasteis

ellosdesimantaron

futuro

yodesimantaré

desimantarás

éldesimantará

nosotrosdesimantaremos

vosotrosdesimantaréis

ellosdesimantarán

subjuntivo
presente

yodesimante

desimantes

éldesimante

nosotrosdesimantemos

vosotrosdesimantéis

ellosdesimanten

futuro

yodesimantare

desimantares

éldesimantare

nosotrosdesimantáremos

vosotrosdesimantareis

ellosdesimantaren

imperfecto

yodesimantara

desimantaras

éldesimantara

nosotrosdesimantáramos

vosotrosdesimantarais

ellosdesimantaran

imperfecto 2

yodesimantase

desimantases

éldesimantase

nosotrosdesimantásemos

vosotrosdesimantaseis

ellosdesimantasen

condicional
presente

yodesimantaría

desimantarías

éldesimantaría

nosotrosdesimantaríamos

vosotrosdesimantaríais

ellosdesimantarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)desimanta

(él)desimante

(nosotros)desimantemos

(vosotros)desimantad

(ellos)desimanten

gerundio

-desimantando

participio

-desimantado

desimantar

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo