Conjugation of encarpar

Conjugation of encarpar [v.]

infinitivo
presente

-encarpar

indicativo
presente

yoencarpo

encarpas

élencarpa

nosotrosencarpamos

vosotrosencarpáis

ellosencarpan

imperfecto

yoencarpaba

encarpabas

élencarpaba

nosotrosencarpábamos

vosotrosencarpabais

ellosencarpaban

pretérito

yoencarpé

encarpaste

élencarpó

nosotrosencarpamos

vosotrosencarpasteis

ellosencarparon

futuro

yoencarparé

encarparás

élencarpará

nosotrosencarparemos

vosotrosencarparéis

ellosencarparán

subjuntivo
presente

yoencarpe

encarpes

élencarpe

nosotrosencarpemos

vosotrosencarpéis

ellosencarpen

futuro

yoencarpare

encarpares

élencarpare

nosotrosencarpáremos

vosotrosencarpareis

ellosencarparen

imperfecto

yoencarpara

encarparas

élencarpara

nosotrosencarpáramos

vosotrosencarparais

ellosencarparan

imperfecto 2

yoencarpase

encarpases

élencarpase

nosotrosencarpásemos

vosotrosencarpaseis

ellosencarpasen

condicional
presente

yoencarparía

encarparías

élencarparía

nosotrosencarparíamos

vosotrosencarparíais

ellosencarparían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)encarpa

(él)encarpe

(nosotros)encarpemos

(vosotros)encarpad

(ellos)encarpen

gerundio

-encarpando

participio

-encarpado

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo