Conjugation of enculatar

Conjugation of enculatar [v.]

infinitivo
presente

-enculatar

indicativo
presente

yoenculato

enculatas

élenculata

nosotrosenculatamos

vosotrosenculatáis

ellosenculatan

imperfecto

yoenculataba

enculatabas

élenculataba

nosotrosenculatábamos

vosotrosenculatabais

ellosenculataban

pretérito

yoenculaté

enculataste

élenculató

nosotrosenculatamos

vosotrosenculatasteis

ellosenculataron

futuro

yoenculataré

enculatarás

élenculatará

nosotrosenculataremos

vosotrosenculataréis

ellosenculatarán

subjuntivo
presente

yoenculate

enculates

élenculate

nosotrosenculatemos

vosotrosenculatéis

ellosenculaten

futuro

yoenculatare

enculatares

élenculatare

nosotrosenculatáremos

vosotrosenculatareis

ellosenculataren

imperfecto

yoenculatara

enculataras

élenculatara

nosotrosenculatáramos

vosotrosenculatarais

ellosenculataran

imperfecto 2

yoenculatase

enculatases

élenculatase

nosotrosenculatásemos

vosotrosenculataseis

ellosenculatasen

condicional
presente

yoenculataría

enculatarías

élenculataría

nosotrosenculataríamos

vosotrosenculataríais

ellosenculatarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)enculata

(él)enculate

(nosotros)enculatemos

(vosotros)enculatad

(ellos)enculaten

gerundio

-enculatando

participio

-enculatado

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo