Conjugation of encureñar

Conjugation of encureñar [v.]

infinitivo
presente

-encureñar

indicativo
presente

yoencureño

encureñas

élencureña

nosotrosencureñamos

vosotrosencureñáis

ellosencureñan

imperfecto

yoencureñaba

encureñabas

élencureñaba

nosotrosencureñábamos

vosotrosencureñabais

ellosencureñaban

pretérito

yoencureñé

encureñaste

élencureñó

nosotrosencureñamos

vosotrosencureñasteis

ellosencureñaron

futuro

yoencureñaré

encureñarás

élencureñará

nosotrosencureñaremos

vosotrosencureñaréis

ellosencureñarán

subjuntivo
presente

yoencureñe

encureñes

élencureñe

nosotrosencureñemos

vosotrosencureñéis

ellosencureñen

futuro

yoencureñare

encureñares

élencureñare

nosotrosencureñáremos

vosotrosencureñareis

ellosencureñaren

imperfecto

yoencureñara

encureñaras

élencureñara

nosotrosencureñáramos

vosotrosencureñarais

ellosencureñaran

imperfecto 2

yoencureñase

encureñases

élencureñase

nosotrosencureñásemos

vosotrosencureñaseis

ellosencureñasen

condicional
presente

yoencureñaría

encureñarías

élencureñaría

nosotrosencureñaríamos

vosotrosencureñaríais

ellosencureñarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)encureña

(él)encureñe

(nosotros)encureñemos

(vosotros)encureñad

(ellos)encureñen

gerundio

-encureñando

participio

-encureñado

encureñar

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo