Conjugation of enfurecer

Conjugation of enfurecer [v.]

infinitivo
presente

-enfurecer

indicativo
presente

yoenfurezco

enfureces

élenfurece

nosotrosenfurecemos

vosotrosenfurecéis

ellosenfurecen

imperfecto

yoenfurecía

enfurecías

élenfurecía

nosotrosenfurecíamos

vosotrosenfurecíais

ellosenfurecían

pretérito

yoenfure

enfureciste

élenfureció

nosotrosenfurecimos

vosotrosenfurecisteis

ellosenfurecieron

futuro

yoenfureceré

enfurecerás

élenfurecerá

nosotrosenfureceremos

vosotrosenfureceréis

ellosenfurecerán

subjuntivo
presente

yoenfurezca

enfurezcas

élenfurezca

nosotrosenfurezcamos

vosotrosenfurezcáis

ellosenfurezcan

futuro

yoenfureciere

enfurecieres

élenfureciere

nosotrosenfureciéremos

vosotrosenfureciereis

ellosenfurecieren

imperfecto

yoenfureciera

enfurecieras

élenfureciera

nosotrosenfureciéramos

vosotrosenfurecierais

ellosenfurecieran

imperfecto 2

yoenfureciese

enfurecieses

élenfureciese

nosotrosenfureciésemos

vosotrosenfurecieseis

ellosenfureciesen

condicional
presente

yoenfurecería

enfurecerías

élenfurecería

nosotrosenfureceríamos

vosotrosenfureceríais

ellosenfurecerían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)enfurece

(él)enfurezca

(nosotros)enfurezcamos

(vosotros)enfureced

(ellos)enfurezcan

gerundio

-enfureciendo

participio

-enfurecido

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo