Conjugation of enllantar

Conjugation of enllantar [v.]

infinitivo
presente

-enllantar

indicativo
presente

yoenllanto

enllantas

élenllanta

nosotrosenllantamos

vosotrosenllantáis

ellosenllantan

imperfecto

yoenllantaba

enllantabas

élenllantaba

nosotrosenllantábamos

vosotrosenllantabais

ellosenllantaban

pretérito

yoenllanté

enllantaste

élenllantó

nosotrosenllantamos

vosotrosenllantasteis

ellosenllantaron

futuro

yoenllantaré

enllantarás

élenllantará

nosotrosenllantaremos

vosotrosenllantaréis

ellosenllantarán

subjuntivo
presente

yoenllante

enllantes

élenllante

nosotrosenllantemos

vosotrosenllantéis

ellosenllanten

futuro

yoenllantare

enllantares

élenllantare

nosotrosenllantáremos

vosotrosenllantareis

ellosenllantaren

imperfecto

yoenllantara

enllantaras

élenllantara

nosotrosenllantáramos

vosotrosenllantarais

ellosenllantaran

imperfecto 2

yoenllantase

enllantases

élenllantase

nosotrosenllantásemos

vosotrosenllantaseis

ellosenllantasen

condicional
presente

yoenllantaría

enllantarías

élenllantaría

nosotrosenllantaríamos

vosotrosenllantaríais

ellosenllantarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)enllanta

(él)enllante

(nosotros)enllantemos

(vosotros)enllantad

(ellos)enllanten

gerundio

-enllantando

participio

-enllantado

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo