Conjugation of entontecer

Conjugation of entontecer [v.]

infinitivo
presente

-entontecer

indicativo
presente

yoentontezco

entonteces

élentontece

nosotrosentontecemos

vosotrosentontecéis

ellosentontecen

imperfecto

yoentontecía

entontecías

élentontecía

nosotrosentontecíamos

vosotrosentontecíais

ellosentontecían

pretérito

yoentonte

entonteciste

élentonteció

nosotrosentontecimos

vosotrosentontecisteis

ellosentontecieron

futuro

yoentonteceré

entontecerás

élentontecerá

nosotrosentonteceremos

vosotrosentonteceréis

ellosentontecerán

subjuntivo
presente

yoentontezca

entontezcas

élentontezca

nosotrosentontezcamos

vosotrosentontezcáis

ellosentontezcan

futuro

yoentonteciere

entontecieres

élentonteciere

nosotrosentonteciéremos

vosotrosentonteciereis

ellosentontecieren

imperfecto

yoentonteciera

entontecieras

élentonteciera

nosotrosentonteciéramos

vosotrosentontecierais

ellosentontecieran

imperfecto 2

yoentonteciese

entontecieses

élentonteciese

nosotrosentonteciésemos

vosotrosentontecieseis

ellosentonteciesen

condicional
presente

yoentontecería

entontecerías

élentontecería

nosotrosentonteceríamos

vosotrosentonteceríais

ellosentontecerían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)entontece

(él)entontezca

(nosotros)entontezcamos

(vosotros)entonteced

(ellos)entontezcan

gerundio

-entonteciendo

participio

-entontecido

entontecer

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo