Conjugation of mandar

Conjugation of mandar [v.]

infinitivo
presente

-mandar

indicativo
presente

yomando

mandas

élmanda

nosotrosmandamos

vosotrosmandáis

ellosmandan

imperfecto

yomandaba

mandabas

élmandaba

nosotrosmandábamos

vosotrosmandabais

ellosmandaban

pretérito

yomandé

mandaste

élmandó

nosotrosmandamos

vosotrosmandasteis

ellosmandaron

futuro

yomandaré

mandarás

élmandará

nosotrosmandaremos

vosotrosmandaréis

ellosmandarán

subjuntivo
presente

yomande

mandes

élmande

nosotrosmandemos

vosotrosmandéis

ellosmanden

futuro

yomandare

mandares

élmandare

nosotrosmandáremos

vosotrosmandareis

ellosmandaren

imperfecto

yomandara

mandaras

élmandara

nosotrosmandáramos

vosotrosmandarais

ellosmandaran

imperfecto 2

yomandase

mandases

élmandase

nosotrosmandásemos

vosotrosmandaseis

ellosmandasen

condicional
presente

yomandaría

mandarías

élmandaría

nosotrosmandaríamos

vosotrosmandaríais

ellosmandarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)manda

(él)mande

(nosotros)mandemos

(vosotros)mandad

(ellos)manden

gerundio

-mandando

participio

-mandado

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo