Conjugation of provocar

Conjugation of provocar [v.]

infinitivo
presente

-provocar

indicativo
presente

yoprovoco

provocas

élprovoca

nosotrosprovocamos

vosotrosprovocáis

ellosprovocan

imperfecto

yoprovocaba

provocabas

élprovocaba

nosotrosprovocábamos

vosotrosprovocabais

ellosprovocaban

pretérito

yoprovoqué

provocaste

élprovo

nosotrosprovocamos

vosotrosprovocasteis

ellosprovocaron

futuro

yoprovocaré

provocarás

élprovocará

nosotrosprovocaremos

vosotrosprovocaréis

ellosprovocarán

subjuntivo
presente

yoprovoque

provoques

élprovoque

nosotrosprovoquemos

vosotrosprovoquéis

ellosprovoquen

futuro

yoprovocare

provocares

élprovocare

nosotrosprovocáremos

vosotrosprovocareis

ellosprovocaren

imperfecto

yoprovocara

provocaras

élprovocara

nosotrosprovocáramos

vosotrosprovocarais

ellosprovocaran

imperfecto 2

yoprovocase

provocases

élprovocase

nosotrosprovocásemos

vosotrosprovocaseis

ellosprovocasen

condicional
presente

yoprovocaría

provocarías

élprovocaría

nosotrosprovocaríamos

vosotrosprovocaríais

ellosprovocarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)provoca

(él)provoque

(nosotros)provoquemos

(vosotros)provocad

(ellos)provoquen

gerundio

-provocando

participio

-provocado

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo