Conjugation of sobrecartar

Conjugation of sobrecartar [v.]

infinitivo
presente

-sobrecartar

indicativo
presente

yosobrecarto

sobrecartas

élsobrecarta

nosotrossobrecartamos

vosotrossobrecartáis

ellossobrecartan

imperfecto

yosobrecartaba

sobrecartabas

élsobrecartaba

nosotrossobrecartábamos

vosotrossobrecartabais

ellossobrecartaban

pretérito

yosobrecarté

sobrecartaste

élsobrecartó

nosotrossobrecartamos

vosotrossobrecartasteis

ellossobrecartaron

futuro

yosobrecartaré

sobrecartarás

élsobrecartará

nosotrossobrecartaremos

vosotrossobrecartaréis

ellossobrecartarán

subjuntivo
presente

yosobrecarte

sobrecartes

élsobrecarte

nosotrossobrecartemos

vosotrossobrecartéis

ellossobrecarten

futuro

yosobrecartare

sobrecartares

élsobrecartare

nosotrossobrecartáremos

vosotrossobrecartareis

ellossobrecartaren

imperfecto

yosobrecartara

sobrecartaras

élsobrecartara

nosotrossobrecartáramos

vosotrossobrecartarais

ellossobrecartaran

imperfecto 2

yosobrecartase

sobrecartases

élsobrecartase

nosotrossobrecartásemos

vosotrossobrecartaseis

ellossobrecartasen

condicional
presente

yosobrecartaría

sobrecartarías

élsobrecartaría

nosotrossobrecartaríamos

vosotrossobrecartaríais

ellossobrecartarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)sobrecarta

(él)sobrecarte

(nosotros)sobrecartemos

(vosotros)sobrecartad

(ellos)sobrecarten

gerundio

-sobrecartando

participio

-sobrecartado

sobrecartar

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo