Conjugation of suplicar

Conjugation of suplicar [v.]

infinitivo
presente

-suplicar

indicativo
presente

yosuplico

suplicas

élsuplica

nosotrossuplicamos

vosotrossuplicáis

ellossuplican

imperfecto

yosuplicaba

suplicabas

élsuplicaba

nosotrossuplicábamos

vosotrossuplicabais

ellossuplicaban

pretérito

yosupliqué

suplicaste

élsupli

nosotrossuplicamos

vosotrossuplicasteis

ellossuplicaron

futuro

yosuplicaré

suplicarás

élsuplicará

nosotrossuplicaremos

vosotrossuplicaréis

ellossuplicarán

subjuntivo
presente

yosuplique

supliques

élsuplique

nosotrossupliquemos

vosotrossupliquéis

ellossupliquen

futuro

yosuplicare

suplicares

élsuplicare

nosotrossuplicáremos

vosotrossuplicareis

ellossuplicaren

imperfecto

yosuplicara

suplicaras

élsuplicara

nosotrossuplicáramos

vosotrossuplicarais

ellossuplicaran

imperfecto 2

yosuplicase

suplicases

élsuplicase

nosotrossuplicásemos

vosotrossuplicaseis

ellossuplicasen

condicional
presente

yosuplicaría

suplicarías

élsuplicaría

nosotrossuplicaríamos

vosotrossuplicaríais

ellossuplicarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)suplica

(él)suplique

(nosotros)supliquemos

(vosotros)suplicad

(ellos)supliquen

gerundio

-suplicando

participio

-suplicado

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo