Conjugation of supurar

Conjugation of supurar [v.]

infinitivo
presente

-supurar

indicativo
presente

yosupuro

supuras

élsupura

nosotrossupuramos

vosotrossupuráis

ellossupuran

imperfecto

yosupuraba

supurabas

élsupuraba

nosotrossupurábamos

vosotrossupurabais

ellossupuraban

pretérito

yosupuré

supuraste

élsupuró

nosotrossupuramos

vosotrossupurasteis

ellossupuraron

futuro

yosupuraré

supurarás

élsupurará

nosotrossupuraremos

vosotrossupuraréis

ellossupurarán

subjuntivo
presente

yosupure

supures

élsupure

nosotrossupuremos

vosotrossupuréis

ellossupuren

futuro

yosupurare

supurares

élsupurare

nosotrossupuráremos

vosotrossupurareis

ellossupuraren

imperfecto

yosupurara

supuraras

élsupurara

nosotrossupuráramos

vosotrossupurarais

ellossupuraran

imperfecto 2

yosupurase

supurases

élsupurase

nosotrossupurásemos

vosotrossupuraseis

ellossupurasen

condicional
presente

yosupuraría

supurarías

élsupuraría

nosotrossupuraríamos

vosotrossupuraríais

ellossupurarían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)supura

(él)supure

(nosotros)supuremos

(vosotros)supurad

(ellos)supuren

gerundio

-supurando

participio

-supurado

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo