Conjugation of partir en débandade

Conjugation of partir en débandade [v.]

Le verbe partir en débandade est intransitif.

infinitif
présent

-partir en débandade

indicatif
présent

jepars en débandade

tupars en débandade

ilpart en débandade

nouspartons en débandade

vouspartez en débandade

ilspartent en débandade

imparfait

jepartais en débandade

tupartais en débandade

ilpartait en débandade

nouspartions en débandade

vouspartiez en débandade

ilspartaient en débandade

passé

jepartis en débandade

tupartis en débandade

ilpartit en débandade

nouspartîmes en débandade

vouspartîtes en débandade

ilspartirent en débandade

futur

jepartirai en débandade

tupartiras en débandade

ilpartira en débandade

nouspartirons en débandade

vouspartirez en débandade

ilspartiront en débandade

subjonctif
présent

(que) jeparte en débandade

(que) tupartes en débandade

(qu') ilparte en débandade

(que) nouspartions en débandade

(que) vouspartiez en débandade

(qu') ilspartent en débandade

imparfait

(que) jepartisse en débandade

(que) tupartisses en débandade

(qu') ilpartît en débandade

(que) nouspartissions en débandade

(que) vouspartissiez en débandade

(qu') ilspartissent en débandade

conditionnel
présent

jepartirais en débandade

tupartirais en débandade

ilpartirait en débandade

nouspartirions en débandade

vouspartiriez en débandade

ilspartiraient en débandade

impératif
présent

(tu)pars en débandade

(nous)partons en débandade

(vous)partez en débandade

participe
présent

-partant en débandade

passé

-parti en débandade

partir en débandade

Abreviations

Catégories :

n.c. nom commun

n.f. nom féminin

n.m. nom masculin

v. verbe

v.i. verbe intransitif

v.p. verbe pronominal

v.t. verbe transitif

Formes :

f.p. féminin pluriel

f.s. féminin singulier

m.p. masculin pluriel

m.s. masculin singulier