Conjugation of aberkennen

Conjugation of aberkennen [v.]

Infinitiv
Präsens

-aberkennen

Indicativ
Präsens

icherkenne ab

duerkennst ab

ererkennt ab

wirerkennen ab

ihrerkennt ab

sieerkennen ab

Präteritum

icherkannte ab

duerkanntest ab

ererkannte ab

wirerkannten ab

ihrerkanntet ab

sieerkannten ab

Konjunktiv
Präsens

icherkenne ab

duerkennest ab

ererkenne ab

wirerkennen ab

ihrerkennet ab

sieerkennen ab

Präteritum

icherkannte ab

duerkanntest ab

ererkannte ab

wirerkannten ab

ihrerkanntet ab

sieerkannten ab

Imperativ
Präsens

(du)erkenne ab

Partizip
Präsens

-aberkennend

Perfekt

-aberkannt

Verbs with the same pattern :

aberkennen

aberkennen

Abreviations

Pos. Positif

Komp. Komparativ

Super. Superlativ