Conjugation of brennen

Conjugation of brennen [v.]

Infinitiv
Präsens

-brennen

Indicativ
Präsens

ichbrenne

dubrennst

erbrennt

wirbrennen

ihrbrennt

siebrennen

Präteritum

ichbrannte

dubranntest

erbrannte

wirbrannten

ihrbranntet

siebrannten

Konjunktiv
Präsens

ichbrenne

dubrennest

erbrenne

wirbrennen

ihrbrennet

siebrennen

Präteritum

ichbrennte

dubrenntest

erbrennte

wirbrennten

ihrbrenntet

siebrennten

Imperativ
Präsens

(du)brenn

Partizip
Präsens

-brennend

Perfekt

-gebrannt

Verbs with the same pattern :

nennen brennen rennen kennen

Conjugation of brennen [v.]

Infinitiv
Präsens

-brennen

Indicativ
Präsens

ichbrenne

dubrennst

erbrennt

wirbrennen

ihrbrennt

siebrennen

Präteritum

ichbrannte

dubranntest

erbrannte

wirbrannten

ihrbranntet

siebrannten

Konjunktiv
Präsens

ichbrenne

dubrennest

erbrenne

wirbrennen

ihrbrennet

siebrennen

Präteritum

ichbrannte

dubranntest

erbrannte

wirbrannten

ihrbranntet

siebrannten

Imperativ
Präsens

(du)brenne

Partizip
Präsens

-brennend

Perfekt

-gebrannt

Verbs with the same pattern :

nennen brennen rennen kennen

See:

Abreviations

Pos. Positif

Komp. Komparativ

Super. Superlativ