Conjugation of blandir

Conjugation of blandir [v.]

infinitivo
presente

-blandir

indicativo
presente

yoblando

blandes

élblande

nosotrosblandimos

vosotrosblandís

ellosblanden

imperfecto

yoblandía

blandías

élblandía

nosotrosblandíamos

vosotrosblandíais

ellosblandían

pretérito

yoblandí

blandiste

élbland

nosotrosblandimos

vosotrosblandisteis

ellosblandieron

futuro

yoblandiré

blandirás

élblandirá

nosotrosblandiremos

vosotrosblandiréis

ellosblandirán

subjuntivo
presente

yoblanda

blandas

élblanda

nosotrosblandamos

vosotrosblandáis

ellosblandan

futuro

yoblandiere

blandieres

élblandiere

nosotrosblandiéremos

vosotrosblandiereis

ellosblandieren

imperfecto

yoblandiera

blandieras

élblandiera

nosotrosblandiéramos

vosotrosblandierais

ellosblandieran

imperfecto 2

yoblandiese

blandieses

élblandiese

nosotrosblandiésemos

vosotrosblandieseis

ellosblandiesen

condicional
presente

yoblandiría

blandirías

élblandiría

nosotrosblandiríamos

vosotrosblandiríais

ellosblandirían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)blande

(él)blanda

(nosotros)blandamos

(vosotros)blandid

(ellos)blandan

gerundio

-blandiendo

participio

-blandido

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo