Conjugation of manumitir

Conjugation of manumitir [v.]

infinitivo
presente

-manumitir

indicativo
presente

yomanumito

manumites

élmanumite

nosotrosmanumitimos

vosotrosmanumitís

ellosmanumiten

imperfecto

yomanumitía

manumitías

élmanumitía

nosotrosmanumitíamos

vosotrosmanumitíais

ellosmanumitían

pretérito

yomanumití

manumitiste

élmanumit

nosotrosmanumitimos

vosotrosmanumitisteis

ellosmanumitieron

futuro

yomanumitiré

manumitirás

élmanumitirá

nosotrosmanumitiremos

vosotrosmanumitiréis

ellosmanumitirán

subjuntivo
presente

yomanumita

manumitas

élmanumita

nosotrosmanumitamos

vosotrosmanumitáis

ellosmanumitan

futuro

yomanumitiere

manumitieres

élmanumitiere

nosotrosmanumitiéremos

vosotrosmanumitiereis

ellosmanumitieren

imperfecto

yomanumitiera

manumitieras

élmanumitiera

nosotrosmanumitiéramos

vosotrosmanumitierais

ellosmanumitieran

imperfecto 2

yomanumitiese

manumitieses

élmanumitiese

nosotrosmanumitiésemos

vosotrosmanumitieseis

ellosmanumitiesen

condicional
presente

yomanumitiría

manumitirías

élmanumitiría

nosotrosmanumitiríamos

vosotrosmanumitiríais

ellosmanumitirían

imperativo
presente

(yo)/

(tú)manumite

(él)manumita

(nosotros)manumitamos

(vosotros)manumitid

(ellos)manumitan

gerundio

-manumitiendo

participio

-manumitido

Abreviations

f.p. feminino plural

f.s. feminino singular

m.p. masculino plural

m.s. masculino singular

sing. singular

plur. plural

adj. adjectivo

n. substantivo

v. verbo